We wisten het allemaal: 29 mei is de grote dag. De heer Joncker wordt 100 jaar.

Hij is de buurman van de hele straat. Hij kent iedereen. Soms, als je geen tijd hebt en snel naar je auto loopt, maak je je klein, want als hij je ziet komt hij direct naar buiten om een praatje te maken… Dus deze dag moesten we vieren!

De jarige wist van niets. In de ochtend, toen ik een boodschap ging doen, moest ik binnenkomen. Kon dat wel in coronatijd, maar ja je kan een blije 100 jarige niets weigeren.

Het huis was al versierd met ballonnen en de vlaggen wapperden. Dat hadden overburen vroeg in de ochtend geregeld. Om kwart over 4 moesten we naar buiten om de jarige toe te zingen. Remco de accordeonist begon iets te vroeg, dus ik en met mij vele buren raceten de trappen af om mee te doen. We hebben daarom twee keer ‘Lang zal hij leven’ gezongen.

Ik heb nog nooit zoveel buren tegelijk in de straat gezien. Gelukkig hadden de boa’s wat anders te doen. Na een gezamenlijke versie van ‘Aan de voet van de Oude Wester’, kon iedereen zijn cadeaus, kaarten, tekeningen en knutselwerkjes aan de glunderende jarige overhandigen.

We mochten allemaal de brief bewonderen die hij van de koning had gekregen. En natuurlijk kwamen er hier en daar flesjes drank en lekkers tevoorschijn. En zo maakten we ook weer kennis met nieuwe buren; leuk dat dit allemaal in de Rivierenbuurt gewoon gebeurt.

Joke Boegheim