Ik nestel mij op een bankje met uitzicht op een bronzen beeldhouwwerk van een leuke alerte hond. De levende honden verzamelen zich graag rondom dat nephondje en kletsen wat af met elkaar. Wij denken wel dat het voornamelijk woef, woef of kef, kef is, maar reken maar dat die honden elkaar hartstikke goed verstaan. Ze hebben lol met elkaar dat zich uit in speels ruziemaken, maar ze kunnen zich ook goed boos maken en dan blaffen ze elkaar af. Ik vind het net een scène bij de dorpspomp, maar dan in de gedaante van een kunsthond.
Maar daar blijft het niet bij. Ik wandel een stukje verder en kom dan bij een ronde, met stenen omgeven ontmoetingsplaats waar alle hondenbezitters bij elkaar komen en heel wat af kwebbelen met elkaar. Ze lijken nooit uitgesproken over HUN hond(je). Met mooi weer staat er een ijscoman met z’n kar, want klandizie is verzekerd. Elke dag komt de goegemeente van hondeneigenaren bij elkaar, weer of geen weer. Alle honden kennen elkaar maar het is niet alleen een ontmoetingsruimte voor honden, nee, zelfs meer voor de baasjes. Het houden van een hond is een goed excuus om naar buiten te gaan en je gram over het weer of over de maatschappij aan elkaar kwijt te kunnen: het zijn net de ‘social media’ LIVE.
Anneke Schmidt